Ślub humanistyczny – czym jest i jak wygląda taka ceremonia? 🔈
Planujecie powiedzieć sobie „tak” bez kościelnych dzwonów i urzędowego stresu, za to w stu procentach po swojemu? Ślub humanistyczny – czyli elastyczna, mocno spersonalizowana ceremonia humanistyczna – pozwala wymienić przysięgi pod chmurką, w industrialnym lofcie albo na ukochanej górskiej ścieżce z dowolną dawką humoru, romantyzmu czy rock-and-rolla. W tym przewodniku wyjaśniamy na czym polega ślub humanistyczny, komu najlepiej służy, jak zorganizować go krok po kroku, ile kosztuje i co zrobić, by nawet sceptyczny wujek Mietek wyszedł z uroczystości z uśmiechem od ucha do ucha.
Spis treści
Czym dokładnie jest ślub humanistyczny?
Fot: Shutterstock
Ślub humanistyczny to przeciwieństwo ceremonii „z fabryki”. Nie ma tu obowiązkowych formuł ani rubryki „podpis małżonków” tuż po oświadczonej miłości. Zamiast tego otrzymujecie w pełni autorski scenariusz ślubu humanistycznego, inspirowany Waszą historią i pasjami. Wy mówicie, co lubicie, a celebrant szyje z tego fabułę, w której głównymi bohaterami jesteście Wy – nie urzędnik czy ksiądz.
Przykład z życia? Kasia i Michał, fani Marvela, otwierali uroczystość słowami: „Prawdziwi superbohaterowie nie noszą peleryn – jeśli już, to jedwabną suknię i granatową muchę”. Goście strzelali kolorowymi dymami w barwach Avengers, a w tle grała ścieżka z „Guardians of the Galaxy”.
Co ważne, ślub humanistyczny w Polsce nie jest już egzotyką. Liczba takich uroczystości rośnie z roku na rok; znajdziecie więc zarówno doświadczonych celebrantów, jak i firmy dekoratorskie, które z zamkniętymi oczami stworzą scenografię do absolutnie niekościelnej, nieurzędowej, a za to turbo-romantycznej ceremonii.
Elementy, które wyróżniają ceremonię humanistyczną
Dowolność miejsca – plaża nad Bałtykiem, taras skąpany w miejskich neonach czy leśna polana.
Elastyczna struktura – kolejność punktów ustalacie Wy.
Osobiste treści – własne przemówienia, listy od przyjaciół, ulubione cytaty, rzutnik z archiwalnymi zdjęciami.
Symboliczne rytuały – np. wspólne zapalenie świecy czy stworzenie kapsuły czasu.
Dla kogo jest ślub humanistyczny i dlaczego warto go rozważyć
Fot: Shutterstock
Jak zorganizować ślub humanistyczny i czy jest on na pewno „dla nas”? Najczęstsze motywacje wyglądają tak:
Pary niewierzące – świecka, ale uroczysta formuła.
Pary mieszane wyznaniowo – unikają dylematów, do którego kościoła pójść.
Fani personalizacji – można dodać psy, motocykle czy flash-mob.
Rebelianci organizacyjni – ceremonia na własnych zasadach, z DJ-em grającym elektronikę o 15:00 i pizzą z pieca.
Ślub humanistyczny w plenerze to gotowy przepis na nietuzinkowe zdjęcia: złota godzina, piórka traw, gitary akustyczne i ciepły pled dla babci.
Tip: Jeśli rodzina marzy o odrobinie tradycji, wplećcie błogosławieństwo rodziców czy łamanie chleba – humanistyczna formuła na to pozwala.
Ślub humanistyczny a cywilny i kościelny – najważniejsze różnice
Fot: Shutterstock
Moc prawna Ślub cywilny i kościelny/konkordatowy od razu skutkują w papierach – po wyjściu z urzędu lub spod kościelnego chóru jesteście już formalnie małżeństwem. Ceremonia humanistyczna sama w sobie nie zmienia stanu cywilnego, choć wiele par łączy ją z krótkim podpisem w USC, żeby połączyć „papier” i magię jednego dnia.
Miejsce ceremonii Urzędnik najczęściej zaprasza do sali ślubów (ewentualnie przybędzie w plener za dodatkową opłatą), a kościół – wiadomo – pozostaje w świątyni. Humanistyczny scenariusz pozwala powiedzieć „tak” wszędzie: od dzikiej plaży, przez sad wiśniowy, aż po dach wieżowca czy ulubioną kawiarnię.
Treść uroczystości W cywilnym obowiązuje stała formuła prawna, w kościelnym – liturgia. Humanistyczna formuła jest elastyczna: sami decydujecie, czy przysięga będzie po polsku, angielsku, w gwarze śląskiej czy z domieszką cytatów z „Władcy Pierścieni”.
Symbolika i rytuały Cywilny kończy się podpisaniem aktu, kościelny sakramentem i błogosławieństwem. W humanistycznym macie wolną rękę – mogą to być obrączki, hand-fasting, wymiana listów „na gorsze chwile” albo wspólne zasadzenie drzewka.
Czas trwania i atmosfera Urzędowe „tak” to zwykle 10–15 minut, msza ślubna trwa 30–60 minut. Humanistyczna ceremonia zajmuje zazwyczaj 15–45 minut, ale jej długość zależy tylko od Waszej opowieści i pomysłu – może być ekspresowa albo rozbudowana o muzyczne interludia i wystąpienia przyjaciół.
W skrócie: ślub humanistyczny a cywilny lub kościelny różni przede wszystkim elastyczność i osobisty charakter. Tam, gdzie urzędnik czy liturgia narzucają ramy, ceremonia humanistyczna daje Wam scenę bez scenariusza – a Wy piszecie własną historię, pełną emocji, symboli i humoru.
Logistyka plenerowa – krzesła, toaleta, agregat: 1800 zł.
Plan B (namiot) – 1500–6000 zł.
Urzędnik w terenie – 1000 zł + dojazd.
Budżet podstawowy to 5000–7000 zł (bez przyjęcia). Oszczędzicie, wynajmując ogród znajomych i korzystając z playlisty Spotify; rozbijecie bank helikopterem (5–8 tys.) i pokazem fajerwerków (8–10 tys.).
Kilka słów na koniec
Fot: Shutterstock
Ślub humanistyczny to ukłon w stronę par, które chcą, aby forma dorównała treści ich historii. Dzięki niemu przysięga brzmi jak prywatna piosenka, a scenografia wygląda jak cytat z Waszych wspólnych pasji. Łatwy w personalizacji, przyjazny dla budżetu (albo ekstrawagancko drogi – jak wolicie) i przede wszystkim wolny od sztywnych ram, oferuje to, czego potrzebuje współczesna miłość: autentyczność.
Zamknijcie oczy, wyobraźcie sobie idealną scenę, potem ją spiszcie, dołóżcie celebranta z dobrą energią i zacznijcie szycie ceremonii na miarę – szybciej niż zamówienie kawy z mlekiem roślinnym. Powodzenia i niech moc personalizacji będzie z Wami!
