Jack Nicholson: portret ikony Hollywood

Najlepsze role Jacka Nicholsona, które zdefiniowały jego karierę oraz całe kino

John Joseph „Jack” Nicholson urodził się w 1937 roku w Neptun City w stanie New Jersey. Jego matka, po której przejął nazwisko, była tancerką, natomiast ojcem miał być showman Donald Furcillo – informacje te jednak były kilkukrotnie podważane. Nicholson został wychowany przez dziadków i żył w przekonaniu, że matka jest jego starszą siostrą. Dopiero blisko 10 lat po jej śmierci dowiedział się prawdy.

W dzieciństwie był wielkim fanem komiksów, szczególnie tych o Batmanie. W liceum rozpoczął pracę w okolicznym kinie. Jako nastolatek odwiedzał swoją matkę (postrzeganą wtedy jako siostrę) w Kalifornii, a w 1954 roku po raz pierwszy odwiedził Hollywood. Proponowano mu pracę animatora, deklarował jednak chęć zostania aktorem. W 1957 wstąpił do wojska i odbył pięcioletnią służbę wojskową, głównie wykonywał jednak weekendowe ćwiczenia.

Debiut filmowy zaliczył w 1958 roku, pojawiając się w filmie „The Cry Baby Killer”. We wczesnych latach kariery pojawiał się głównie w niewielkich rolach w filmach oraz programach telewizyjnych. Przełom nastąpił w 1969 roku, gdy zdobył ogromne uznanie za drugoplanową rolę w filmie „Easy Rider”. Dzięki niej został po raz pierwszy w swojej karierze nominowany do Oscara. W latach 70. zdobył i umacniał status jednego z najważniejszych aktorów swojego pokolenia, występując w wielu znakomitych filmach u cenionych reżyserów. Dla Hollywood czas ten można określić jako narodziny legendy postaci Nicholsona. 

W 1974 roku wystąpił w thrillerze w konwencji kina noir, którego nie da się pominąć, omawiając najsłynniejsze filmy Romana Polańskiego – „Chinatown”. Produkcja otrzymała aż jedenaście nominacji do Oscarów, a wśród nich znalazła się ta w kategorii „Najlepszy aktor pierwszoplanowy” dla Nicholsona. Rok później aktor pojawił się również w „Locie nad kukułczym gniazdem”, za który to występ odebrał swoją pierwszą statuetkę Akademii Filmowej.

Nicholson nie zwalniał tempa w latach 80. i 90., pozostając na szczycie dzięki filmom takim jak „Lśnienie” oraz „Czerwony smok”. W 1989 roku wystąpił jako Joker w filmie „Batman” – kto grał superbohatera? Rola Bruce’a Wayne’a przypadła Michaelowi Keatonowi. 

Nicholson regularnie pojawiał się wśród nominacji do najważniejszych nagród w branży – w 1983 roku odebrał Oscara za rolę w filmie „Czułe słówka” natomiast w 1997 roku otrzymał tę samą statuetkę za kreację w „Lepiej być nie może”. Do 2003 roku na swoim koncie miał 12 nominacji i 3 wygrane nagrody Akademii Filmowej, co uczyniło go jednym z najczęściej nagradzanych aktorów. 

Jack Nicholson był żonaty tylko raz – w latach 1962-1968 z aktorką Sandrą Knight. Para doczekała się córki Jennifer. Później aktor spotykał się z wieloma kobietami, także tymi poznanymi na planie kręconych filmów – m.in. Susan Ansprach, z którą ma syna Caleba, Rebekką Broussard, z którą ma córkę Lorraine i syna Raya, a także Larą Flynn Boyle, Kate Moss oraz młodszą o prawie 50 lat Paz de la Huertą.

Pasjonuje się baseballem i koszykówką, jest wielkim fanem Los Angeles Lakers i kiedyś regularnie przychodził na mecze zespołu – czasem wdawał się również w kłótnie z sędziami. Oprócz tego jest również fanem sztuki, szczególnie XX wieku oraz współczesnej, dlatego też kolekcjonuje obrazy wielkich artystów.

Jack Nicholson uznawany jest dziś za ikonę Hollywood. Jego gra aktorska, przepełniona charyzmą, humorem i sarkazmem, a także intensywną emocjonalnością, nieustannie stanowi źródło inspiracji dla młodych gwiazd kina. Nie można również nie wspomnieć o jego niezwykle charakterystycznym, nieco upiornym uśmiechu.

Przedstawiamy produkcje, w których wystąpił Jack Nicholson – filmy, które stanowią dziedzictwo aktora

Lśnienie (1980)

„Lśnienie” (org. „The Shining”) to horror z 1980 roku w reżyserii Stanleya Kubricka, który powstał na podstawie powieści Stephena Kinga. W roli głównego bohatera, Jacka Torreance’a wystąpił Jack Nicholson, a obok niego na ekranie pojawili się m.in. Shelley Duvall, Danny Lloyd oraz Scatman Crothers.

Fabuła skupia się na Jacku Torrence, pisarzu i byłym nauczycielu, który podejmuję pracę jako stróż w opuszczonym hotelu Overlook, w górach Kolorado. Mężczyzna przeprowadza się tam razem z żoną i synem, która posiada wyjątkową, nadnaturalną zdolność – lśnienie, które pozwala mu dostrzegać przeszłość i przyszłość. Jack ulega wpływowi złowrogiej energii hotelu i zaczyna tracić zdrowy rozsądek. Film stał się jednym z najbardziej wpływowych horrorów w historii i należy do klasyki kinematografii. 

Chinatown (1974)

„Chinatown” to amerykański film utrzymany w konwencji neo noir z 1974 roku, w reżyserii Romana Polańskiego. W rolach głównych wystąpili Jack Nicholson oraz Faye Dunaway, natomiast scenariusz napisany przez Roberta Towne’a został nagrodzony Oscarem.

Nicholson wciela się w postać prywatnego detektywa Gittesa, który zostaje wynajęty do śledzenia nieślubnej córki właściciela ziemi, Hollisa Mulwraya. Ten wkrótce jednak zostaje znaleziony martwy, a Gittes zostaje wplątany w spisek. Film eksploruje tematy korupcji, władzy oraz atmosferę Los Angeles lat 30. XX wieku.

Lot nad kukułczym gniazdem (1975)

 „Lot nad kukułczym gniazdem” (org. „One Flew Over the Cuckoo’s Nest”) to amerykański dramat psychologiczny z 1975 roku wyreżyserowany przez Miloša Formana. Produkcja powstała na podstawie powieści Kena Keseya. W główną postać, Randle’a P. McMurphy’ego, wcielił się Jack Nicholson.

Fabuła skupia się na McMurphym, który, aby uniknąć więzienia, celowo trafia do zakładu psychiatrycznego. Tam spotyka się jednak z bezlitosną siostrą Mildred Ratched, która kieruje oddziałem dla psychicznie chorych. Mężczyzna staje się mentorem dla innych pacjentów i próbuje przeciwstawić się autorytetowi siostry. Adaptacja Formana zdobyła pięć Oscarów, w tym dla najlepszego filmu, najlepszego reżysera, najlepszego aktora (Jack Nicholson), najlepszej aktorki (Louise Fletcher) i najlepszego scenariusza adaptowanego.

Jack Nicholson filmy — bogata filmografia aktora

Jack Nicholson pozostawał aktywnym aktorem przez ponad 50 lat. Przez ten czas pojawił się w ponad sześćdziesięciu produkcjach, a wiele z nich nominowanych było do najbardziej prestiżowych nagród filmowych, takich jak Oscary oraz Złote Globy.

Poznaj pełną filmografię Jacka Nicholsona!

• The Cry Baby Killer (The Cry Baby Killer, 1958) – jako Jimmy Wallace
• Too Soon to Love (Za wcześnie na miłość, 1960) – jako Buddy
• The Little Shop of Horrors (Sklepik z horrorami, 1960) – jako Wilbur Force
• The Wild Ride (Pętla, 1960) – jako Johnny Varron
• Studs Lonigan (Studs Lonigan, 1960) – jako Weary Reilly
• The Broken Land (The Broken Land, 1962) – jako Will Brocious
• The Raven (Kruk, 1963) – jako Rexford Bedlo
• The Terror (Strach, 1963) – jako Andre Duvalier
• Flight to Fury (1964) – jako Jay Wickham
• Ensign Pulver (Chorąży Pulver, 1964) – jako Dolan
• Back Door to Hell (Tylnymi drzwiami do piekła, 1964) – jako Burnett
• Ride in the Whirlwind (W poszukiwaniu zemsty, 1966) – jako Billy Spear
• The Fortune Cookie (Niesłusznie oskarżeni, 1966) – jako Wesley
• The St. Valentine’s Day Massacre (Masakra w dniu świętego Walentego, 1967) – jako Gino (Niewymieniony w czołówce)
• Hells Angels on Wheels (Aniołowie piekieł, 1967) – jako Poet
• Psych-Out (Dzieci miłości, 1968) – jako Stoney
• Easy Rider (1969) – jako George Hanson
• On a Clear Day You Can See Forever (W pogodny dzień zobaczysz przeszłość, 1970) – jako Tad Pringle
• A Safe Place (Bezpieczne miejsce, 1970) – jako Mitch
• Five Easy Pieces (Pięć łatwych utworów, 1970) – jako Robert Eroica Dupea
• Carnal Knowledge (Porozmawiajmy o kobietach, 1971) – jako Jonathan Fuerst
• Drive, He Said (Jedźmy przed siebie, 1971)
• The King of Marvin Gardens (Król Marvin Gardens, 1972) – jako David Staebler
• The Last Detail (Ostatnie zadanie, 1973) – jako Billy „Badass” Buddusky
• Chinatown (1974) – jako J.J. „Jake” Gittes
• The Passenger (Zawód: Reporter, 1975) – jako David Locke
• The Fortune (Fortuna, 1975) – jako Oscar Sullivan
• One Flew Over the Cuckoo’s Nest (Lot nad kukułczym gniazdem, 1975) – jako Randle McMurphy
• Tommy (1975) – jako Specialist
• The Missouri Breaks (Przełomy Missouri, 1976) – jako Tom Logan
• The Last Tycoon (Ostatni z wielkich, 1976) – jako Brimmer
• Goin’ South (Idąc na południe, 1978) – jako Henry Lloyd Moon
• The Shining (Lśnienie, 1980) – jako Jack Torrance
• The Postman Always Rings Twice (Listonosz zawsze dzwoni dwa razy, 1981) – jako Frank Chambers
• Reds (Czerwoni, 1981) – jako Eugene O’Neill
• Ragtime (1981) – jako pirat na plaży
• The Border (Na granicy, 1982) – jako Charlie Smith
• Terms of Endearment (Czułe słówka, 1983) – jako Garrett Breedlove
• Prizzi’s Honor (Honor Prizzich, 1985) – jako Charley Partanna
• Heartburn (Zgaga, 1986) – jako Mark Forman
• The Witches of Eastwick (Czarownice z Eastwick, 1987) – jako Daryl Van Horne
• Broadcast News (Telepasja, 1987) – jako Bill Rorich
• Ironweed (Chwasty, 1987) – jako Francis Phelan
• Batman (1989) – jako Joker / Jack Napier
• The Two Jakes (Dwóch Jake’ów, 1990) – jako J.J. „Jake” Gittes
• Man Trouble (Kłopoty z facetami, 1992) – jako Harry Bliss
• A Few Good Men (Ludzie honoru, 1992) – jako Colonel Nathan R. Jessup
• Hoffa (1992) – jako Jimmy Hoffa
• Wolf (Wilk, 1994) – jako Will Randall
• The Crossing Guard (Obsesja, 1995) – jako Freddy Gale
• Blood and Wine (Krew i wino, 1996) – jako Alex Gates
• The Evening Star (Czułe słówka: ciąg dalszy, 1996) – jako Garrett Breedlove
• Mars Attacks! (Marsjanie atakują!, 1996) – jako President James Dale / Art Land
• As Good as It Gets (Lepiej być nie może, 1997) – jako Melvin Udall
• The Pledge (Obietnica, 2001) – jako Jerry Black
• About Schmidt (Schmidt, 2002) – jako Warren R. Schmidt
• Anger Management (Dwóch gniewnych ludzi, 2003) – jako Dr. Buddy Rydell
• Something’s Gotta Give (Lepiej późno niż później, 2003) – jako Harry Sanborn
• The Departed (Infiltracja, 2006) – jako Francis „Frank” Costello
• The Bucket List (Choć goni nas czas, 2007) – jako Edward Cole
• How Do You Know? (Skąd wiesz?, 2010) – jako Charles

Jack Nicholson: między sławą a prywatnością — co się z nim teraz dzieje?

Nicholson po raz ostatni pojawił się na ekranie w 2010 roku, a w 2011 oficjalnie rozpoczął emeryturę. Mimo że z początku często pojawiały się doniesienia o powrocie aktora na wielki ekran, od pewnego czasu pozostaje on w ukryciu. Po raz ostatni pokazał się w 2021 roku, gdy wybrał się wraz z synem na mecz swojej ulubionej drużyny koszykarskiej – Los Angeles Lakers. 

Niedługo później świat obiegły doniesienia od znajomego rodziny, że aktor nie wychodzi z powodu pogarszającego się stanu zdrowia wywołanego starczą demencją. Ma utrzymywać kontakt jedynie ze swoimi dziećmi. W 2023 roku po raz pierwszy od półtora roku pojawiły się najnowsze zdjęcia Nicholsona uchwycone przez paparazzi obserwujących jedną z jego posiadłości w Beverly Hills. Aktor wyglądał na nich raczej na zmęczonego i niezbyt zadbanego – przebywał jednak na terenie własnego domu, nie można więc oceniać go w sytuacji, gdy chce po prostu wyjść na balkon, aby zaczerpnąć świeżego powietrza!