StyLOVE: mój nowy cykl o modzie
„Idziesz do szafy, wyciągasz sfilcowany niebieski sweter po to, by zasygnalizować światu, że traktujesz siebie zbyt poważnie, by dbać o to, w co się ubierasz”
Miranda Priestly, „Diabeł ubiera się u Prady”Spis treści
Choć słynny monolog Mirandy Priestly, redaktor naczelnej miesięcznika „Runway” z filmu „Diabeł ubiera się u Prady” wymyślili scenarzyści, może on być przysłowiowym kubłem zimnej wody dla wszystkich, którzy uważają, że moda ich w żaden sposób nie dotyczy.
Niezależnie od tego, jakie ubrania nosimy, który styl najbardziej do nas przemawia, moda stała się częścią naszego życia. Jak stwierdziła Miranda, „stoją za nią miliardy dolarów i niezliczone etaty”, uważam więc, że warto choć trochę poznać ten świat od środka.
Stwórzmy razem przewodnik po świecie mody dla wszystkich, którzy dopiero odkrywają, jak fascynująca jest to dziedzina. Wyprawę do świata wielkich luksusowych marek, kultowych torebek i ikonicznych projektów zaczniemy od podstaw i pojęć, które bezwzględnie należy znać.
Co skrywa się pod hasłem „Haute Couture”?
StyLOVE: co to jest Haute Couture?
Bez wątpienia Haute Couture oraz Pret-a-Porter to dwa absolutnie podstawowe pojęcia w świecie mody. Uważam, że różnice między nimi powinni rozumieć nie tylko pasjonaci, ale wszyscy inteligentni i wykształceni ludzie. Przejdźmy zatem do rzeczy.
Haute Couture to inaczej wysokie krawiectwo. Trudno nawet stwierdzić, że prezentowane na wybiegach projekty to ubrania – to raczej dopracowane w najmniejszych szczegółach dzieła sztuki. Kreacje są szyte ręcznie z najwyższej jakości tkanin i dodatków. Każdy projekt to tylko jeden egzemplarz (może on zostać odszyty na życzenie klienta, z zachowaniem wszelkich standardów). Z uwagi na skomplikowane konstrukcje i misterne zdobienia ubrania te powstają w pracowniach przez wiele tygodni a nawet miesięcy, nierzadko przy udziale kilku- kilkunastu osób.
Haute Couture – Historia
Za początki wysokiego krawiectwa we Francji uznaje się moment, kiedy paryski styl i szyk zaczął rozkwitać, czyli połowę XIX wieku. Znawcy i historycy mody podkreślają, że ojcem Haute Couture jest Charles Frederick Worth.
Na początku swojej kariery Worth był krawcem, jednak wraz z otwarciem jego domu mody w 1858 roku zupełnie zmienił zasady współpracy ze swoimi klientkami. Zamiast szyć ubrania na zamówienie, zaczął projektować pełne kolekcje (cztery rocznie). Dzięki nietuzinkowemu i bezkompromisowemu podejściu do mody bardzo szybko zyskał uznanie zamożnych kobiet: monarchiń, gwiazd kina, teatru i estrady.
Zasady Haute Couture: kto i dlaczego może się posługiwać tym terminem?
Jak zwykle bywa, spektakularny sukces ciągnie za sobą rzesze osób, które, idąc przetartym już szlakiem również chcą budować swój biznes. Na francuskim rynku pojawiło się więc wielu oszustów (dziś, niestety, problem ten rozprzestrzenił się na całą Europę i świat), którzy oferorwali niskiej jakości, źle wykonane, tandetne ubrania pod hasłem „Haute Couture”. Szła za tym, oczywiście, wysoka i niczym nieuzasadniona cena.
W 1868 roku Worth, żeby chronić swoje dziedzictwo, założył Chambre Syndicale de la Couture, des Confectioneurs et des Taileurs pour Dame. Następnie w 1910 roku zostało one przekształcone w Chambre Syndicale de la Couture Parisienne, a po decyzji z 23 stycznia 1945 r. stało się Chambre Syndicale de la Haute Couture – jedyną organizacją, która sprawuje prawną kontrolę nad nazwą „Haute Couture”. Od 29 czerwca 2017 r. izba ta znana jest jako Fédération de la Haute Couture et de la Mode.
To, co zdecydowanie warto zapamiętać to fakt, że od 1945 roku pojęcie Haute Couture jest zastrzeżone prawnie we Francji. Oznacza to, że żaden dom mody, projektant czy krawiec nie może się nim posługiwać, jesli nie otrzymał stosownego pozwolenia od Ministerstwa Przemysłu, która umożliwia wejście do Fédération de la Haute Couture et de la Mode. Do zaszczytnego grona Haute Couture należy zaledwie 41 domów mody, w tym 16 francuskich, 8 zagranicznych oraz 17 gości.
Oprócz, oczywiście, ponadprzeciętnych, olśniewających i oryginalnych projektów, każdy z członków tego prestiżowego grona musi spełniać określone normy. Zgodnie z wytycznymi Federacji, aby móc posługiwać się terminem wysokiego krawiectwa dom mody musi zatrudniać przynajmniej 25 osób, dwa razy w roku organizować pokazy w Paryżu, a podczas każdego pokazu zaprezentować na wybiegu minimum 35 unikatowych modeli.
Które domy mody tworzą prawdziwe kolekcje Haute Couture?
Do wspomnianego już wcześniej grona zaliczają się, oczywiście, największe francuskie domy mody, w tym między innymi: Alexandre Vauthier, Chanel, Christian Dior, Elie Saab, Giambattista Valli, Givenchy, Jean Paul Gaultier, czy Maison Margiela itd. Wśród zagranicznych marek pojawia się Armani Privé, Atelier Versace, Fendi, Valentino, Viktor & Rolf, a wśród gości najbardziej znane marki to z pewnością Balenciaga, George Hobeika i Zuhair Murad.
Pełną lista domów mody dostępna jest na stronie internetowej Izby i jest na bieżąco aktualizowana.
Wśród wszystkich wymienionych przez Fédération de la Haute Couture et de la Mode domów mody próżno szukać polskich marek. Mimo, że wielu projektantów tworzy naprawdę świetne autorskie kolekcje, żadnemu nie udało się uzyskać akredytacji i przywileju posługiwania się prestiżowym określeniem.
Niestety, nadal spotykam się z informacjami, że ta, czy inna rodzima marka organizuje pokaz Haute Couture. Cóż, ci, dla których moda to nie tylko biznes, ale też pasja, doskonale wiedzą o obowiązujących zasadach i nie próbują ich przekraczać.
Są też tacy, którzy, podążając za chęcią zysku uciekają się do kradzieży nie tylko projektów, ale też zastrzeżonego prawem terminu, jeszcze inni tłumaczą się niewiedzą, co jest równie przerażające u ludzi działających w tej branży.
