Czy chrzciny dziecka wciąż wiążą się z przesądami? Trudno w to uwierzyć w XXI wieku, jednak niektóre zakorzenione w społeczeństwie zabobony nadal funkcjonują i nadal ograniczają decyzje rodziców, którzy nie chcąc zaszkodzić swojej nowo narodzonej pociesze, starają się „dmuchać na zimne” i przestrzegać tradycyjnych przesądów, chociażby tego, że chrzestna w ciąży to zagrożenie zdrowia obu maleństw. My dzisiejszym artykułem pomożemy Ci zrównoważyć nowe zasady bycia chrzestnym z tymi sprzed lat. Podpowiemy też, co robi chrzestna na chrzcie jak i też co robi chrzestny na chrzcie, a także, kto trzyma dziecko do chrztu, czy można zmienić chrzestnego i ewentualnie jak odmówić bycia chrzestnym, jeśli taka sytuacja się zdarzy.
Spis treści
Jak wybrać chrzestnych: między przesądami a nowoczesnością
To istotne, by rodzice chrzestni nie byli osobami przypadkowymi, wybór ten trzeba więc dobrze przemyśleć, na pewno nie należy kierować się przesądami. Wybierając chrzestnych, trzeba pamiętać, że to wybór na całe życie. Lepiej więc nie szukać chrzestnych wśród znajomych czy kolegów z pracy, bo kontakt z nimi może się urwać z różnych przyczyn. Lepiej wybrać kogoś z rodziny, krewnego lub bardzo bliskich przyjaciół, aby mieć pewność, że będą uczestniczyć w życiu dziecka przez wiele lat.
Rola chrzestnej i chrzestnego: co naprawdę robią podczas chrztu?
W czasie ceremonii chrztu świętego chrzestna i chrzestny wprowadzają dziecko do wspólnoty kościoła. Podczas mszy świętej i ceremonii chrzcielnej matka chrzestna ma za zadanie nałożenie dziecku szatki chrzcielnej. Ten gest jest również symbolem błogosławieństwa dziecka przez matkę chrzestną. Podczas mszy świętej chrzestna składa także wyznanie wiary i składa przysięgę przed samym Bogiem, dlatego ważne jest, aby w ciągu kolejnych lat potrafiła dotrzymać obietnicy. Oprócz kontaktu z chrześniakiem matka chrzestna odpowiedzialna jest także za dawanie dziecku dobrego przykładu wiary oraz wprowadzania dziecka w życie zgodnie z zasadami wiary chrześcijańskiej. Natomiast zadaniem ojca chrzestnego podczas uroczystości Chrztu Świętego jest zapalenie świecy, która symbolizuje naukę Jezusa prowadzącą dziecko przez dalsze lata jego życia. W czasie ceremonii chrzestny, podobnie jak chrzestna, wyznaje swoją wiarę. Składa również zobowiązanie o wsparciu rodziców w wychowaniu dziecka po katolicku.
Przesądy związane z wyborem chrzestnych: fakty i mity
Przesądy, choć traktowane z przymrużeniem oka, wciąż są obecne w naszym życiu. Wszyscy znamy te związane np. z ciążą – że nie wolno nosić korali i lepiej nie wpatrywać się w ogień. Także wokół chrztu narosło wiele powtarzanych od pokoleń zaleceń i przestróg. W naszym artykule zebraliśmy te najpopularniejsze odnośnie chrztu. Czy warto przestrzegać tych zabobonów? Czy brzmią wiarygodnie? Więcej w nich mitów niż faktów.
Kto nie może być chrzestnym: przesądy i rzeczywiste ograniczenia
Rodzice dziecka na chrzestnych najczęściej wybierają najbliższe im osoby – z rodziny lub z górna przyjaciół. Trzeba jednak pamiętać, że rodzicami chrzestnymi nie może zostać każdy. Kandydat musi spełnić wymagania nie tylko rodziców, ale i Kościoła Katolickiego. Ten jako pierwszy wymóg stawiają kryterium wieku. Zgodnie z nim dziecko do chrztu może trzymać osoba, która ukończyła 16 lat, a także ma za sobą chrzest, sakrament najświętszej eucharystii (komunię św.) oraz bierzmowania. Kościół wymaga również, aby osoba przyjmująca zadania chrzestnego prowadziła życie zgodnie z chrześcijańską wiarą. Potwierdzeniem tego jest zaświadczenie z kancelarii parafialnej kandydata na chrzestnego/chrzestną.
Kościół katolicki określa kategorycznie, kto nie może zostać rodzicem chrzestnym. Dla kandydatów dyskwalifikujące jest:
- bycie osobą niepraktykującą,
- życie w związku niesakramentalnym lub konkubinacie,
- życie w tzw. okazji do grzechu np. mieszkanie ze sobą przed ślubem,
- nieuczęszczanie na katechezę,
- wiek poniżej 16 roku życia (ten wymóg w szczególnych przypadkach może zostać uchylony przez biskupa diecezjalnego lub proboszcza);
- brak sakramentu bierzmowania i komunii św.
Warto zaznaczyć, że prawo kanoniczne dopuszcza, aby dziecko do chrztu trzymała osoba innego wyznania niż katolickie. W tym wypadku nie są oni jednak rodzicami chrzestnymi, a świadkami chrztu. Oznacza to, że nie mają oni praw i obowiązków, a jedynie potwierdzają, że sakrament chrztu się odbył. Należy również pamiętać, że świadkiem chrztu nie może zostać osoba wierząca, ale nie będąca praktykującym katolikiem.
Czy przesądy wpływają na wybór chrzestnych? Przewodnik dla rodziców
O przesądach związanych z chrztem i chrzcinami nie sposób zapomnieć. Powtarzane są przez wieki i stanowią ważną część ludowych wierzeń. Nic więc dziwnego, że ludzie nadal wierzą w wiele z nich. Musisz jednak pamiętać, że przesądy związane akurat w tym przypadku z chrzcinami tak naprawdę niewiele mają wspólnego z rzeczywistością. Nie należy się ich obawiać ani przestrzegać. Potraktować można je jedynie jako wywołującą uśmiech ciekawostkę.
Przesądy a rzeczywistość: rozważny wybór chrzestnych dla dziecka
To kogo wybierzemy jako chrzestnego dla dziecka, ma duże znaczenie. Najczęściej, podejmując decyzję, rodzice kierują się własnymi sympatiami i antypatiami. Tak naprawdę jednak wybór powinien być przemyślany i nieprzypadkowy. Ojciec i matka chrzestna to bowiem dla dziecka ważne osoby, które powinny być obecne nie tylko w czasie chrztu, ale
i towarzyszyć w trakcie pozostałych sakramentów, a także w codziennym życiu. Warto też pamiętać, że bycie rodzicem chrzestnym to nie tylko wyróżnienie, ale i obowiązki. To, dlatego zarówno rodzice, jak i kandydaci na chrzestnych powinni zapomnieć i powiedzeniu „dziecku się nie odmawia” i dokładnie przemyśleć swoją decyzję. Rodzice chrzestni to ważna instytucja w życiu każdego chrześcijanina. Ich rolą jest nie tylko trzymanie
i uczestniczenie w przygotowaniu dziecka do chrztu, ale i wspieranie go w wierze przez całe życie. Wobec tego chrzciny dziecka i przesądy z tą uroczystością związane nie powinny mieć żadnego wpływu na decyzje rodziców dotyczące wyboru chrzestnych.
Czy i kiedy można zmienić chrzestnego: przewodnik dla rodziców
Według opinii Ks. Mariusz Pohla, prawnika Kurii Kaliskiej, specjalisty od dyscypliny sakramentów, w tej sprawie — wykreślenie ani zmiana osoby rodziców chrzestnych jest niemożliwa, gdyż taki był stan faktyczny w momencie chrztu i tego nie da się cofnąć. Godność i odpowiedzialność rodzica chrzestnego pozostaje przypisana do tej osoby na zawsze, podobnie jak fizyczne ojcostwo czy macierzyństwo. I jest dramatem, gdy osoba rodzica chrzestnego – podobnie jak i naturalnego – nie wywiązuje się należycie ze swoich zadań. W takich sytuacjach pozostaje jedynie jakoś zastąpić tego, kto nie sprostał swojej odpowiedzialności. Przez analogię z adopcją można prosić kogoś godnego, by zechciał wziąć na siebie obowiązki „przybranego” ojca czy matki chrzestnej, jakby w zastępstwie tej niegodnej. I tylko tyle. Wpis co prawda pozostanie, ale faktyczną misję chrzestnego podejmie już ktoś inny. A dla Boga – i dla dziecka – ważny jest chyba nie stan formalny – wpis, lecz stan faktyczny, a więc troska, miłość, modlitwa, obecność realnego ojca czy matki chrzestnej, nawet jeśli w księgach figuruje nazwisko kogoś innego. To zagadnienie uświadamia jednak, jak ważne jest, by do sprawy wyboru chrzestnego podejść z największą uwagą i odpowiedzialnością. Odsyłam tu do odpowiedzi na pytanie o zaświadczenie dla chrzestnych. Naprawdę nie każdy się nadaje do tej roli, podobnie jak nie każdy powinien zostać ojcem czy matką.
Przesądy związane z chrzcinami dziecka: jak wpływają na wybór chrzestnych
Wybór rodziców chrzestnych jest niezwykle ważny. Ich zadaniem będzie wspieranie dziecka przez całe życie i uczestniczenie w jego wychowaniu. Nic więc dziwnego, że ludowe mądrości stawiają chrzestnym wysokie wymagania. Przesądami objęta jest zarówno matka, jak i ojciec chrzestny. Co mówią te najpopularniejsze?
- Rodzice chrzestni będący małżeństwem wróżą, że życie dziecka będzie nieszczęśliwe, a oni sami nie doczekają się potomstwa.
- Matkami chrzestnymi nie powinny być również wdowy. W takiej sytuacji przeszłość dziecka jest zagrożona.
- Panna do chrztu powinna trzymać tylko chłopca, a kawaler – dziewczynkę. Ma to zagwarantować, że chrzestni w przyszłości doczekają się własnego potomstwa.
- Matka chrzestna w ciąży uważana jest za zły omen. Przesąd mówi, że nienarodzone dziecko może odebrać temu chrzczonemu zdrowie. Inna wersja tego zabobonu głosi, że zdrowiu nienarodzonego malucha zagraża ochrzczone dziecko.
- Osoba poproszona o zostanie rodzicem chrzestnym nie powinna odmawiać. Odmowa oznacza bowiem, że dziecko będzie miało ciężkie i pełne niepowodzeń życie.
- Chrzestnymi nie powinny zostawać osoby przypadkowe. Co więcej, rodziców chrzestnych nie powinno się wybierać przed narodzinami malucha. Wynika to z tego, że dziecko może od nich przejąć złe cechy charakteru.
- Matka chrzestna trzymająca do chrztu dziewczynkę jako pierwsza powinna wejść do domu. Dlaczego? Ma to zapewnić dziecku powodzenie u płci przeciwnej. Zabobon ten działa również w przypadku chłopców.
